Domowe kominki prezentują się niezwykle efektownie. Trudno nie zgodzić się także z tym, że są niezwykle praktyczne. To dlatego od lat cieszą się sporym zainteresowaniem.
Przeważnie decydujemy się na zastosowanie kominka w salonach. Stanowią oryginalną dekorację, tworzą unikatową atmosferę, a także mają rolę użytkową i stanowią ekologiczne źródło ciepła. Trzeba jednak pamiętać, że aby kominek pełnił swoją rolę, w czasie jego budowy musimy zadbać o prawidłowe wykonanie izolacji termicznej.
Czym jest izolacja wysokotemperaturowa?
Izolacja wysokotemperaturowa kominka to dość specyficzny rodzaj izolacji. W tym przypadku nie stosujemy tradycyjnych materiałów budowlanych przeznaczonych do ocieplania domu. Produkty muszą nie tylko wyróżniać się wysoką izolacyjnością termiczną, ale także posiadać specjalne właściwości, które pozwolą na odpowiednie funkcjonowanie w warunkach panujących wokół kominka.
Jaka musi być izolacja?
Najważniejsze warunki to: całkowita niepalność, dobra szczelność, możliwość pracy w wysokich temperaturach. Do wyboru mamy materiały izolacyjne różnego typu: płyty kominkowe z wełny mineralnej lub płyty krzemianowo-wapniowe.
Jeśli zdecydujemy się na te pierwsze, konieczna będzie budowa stelaża oraz wykonanie obudowy kominka z płyt gipsowo-kartonowych. Gdy wybierzemy drugi typ, od razu powstaje konstrukcja obudowy kominkowej.
Ważnym jest aby zadbać o dobrą jakość materiału. Izolacja do kominka powinna być trwała, wytrzymała mechanicznie i zapewniać 100% bezpieczeństwa w budynku. Zdecydowanie nie poleca się stosowania tańszych zamienników, materiałów wysokiej jakości. Lepiej wydać więcej ale mieć pewność, że w trakcie użytkowania kominka nie stanie się nic nieprzewidzianego. Materiałem, który zasługuje na uwagę jest żaroodporna izolacja do kominka firmy Vitcas, które prezentujemy poniżej. Oraz inne produkty typu farby, kleje, folie.
Płyty wermikulitowe-żaroodporne
Wermikulit wykorzystywany jest do izolacji miejsc narażonych na działanie wysokich temperatur. Dzięki swoim wyjątkowym cechom, są jednym z najczęściej stosowanych materiałów do izolacji kominków, piecy CO, kotłów, nagrzewaczy i innych. Płyty wykonane na bazie wermikulitu wyróżniają następujące cechy:
- trwałość,
- wytrzymałość mechaniczna,
- gwarancja bezpieczeństwa.
Materiał przyczynia się do: lepszego spalania paliwa, zwiększenia wydajności spalania, zmniejszenia zabrudzeń szyby kominkowej sadzą, zmniejszenia liczby zanieczyszczeń powietrza.
Płyty z wełny mineralnej
Izolacje wysokotemperaturowe przy zastosowaniu płyt z wełny mineralnej wymagają zastosowania materiałów proponowanych wyłącznie przez renomowane firmy. Nie stosujemy zwykłej wełny mineralnej, gdyż ona – na skutek działania wysokich temperatur – będzie się kruszyć. Co więcej, produkt powinien posiadać aprobatę techniczną oraz być poddane badaniom, które będą poświadczać, że wełna nie będzie wydzielała dymu, tlenku i dwutlenku węgla.
Płyty kominkowe wykonywane są z wełny mineralnej, którą otrzymuje się z włókien skalnych. Przeważnie są one pokryte z jednej strony folią aluminiową, którą przyklejamy do materiału izolacyjnego za pomocą wysokotemperaturowego kleju. Tego rodzaju płyty świetnie sprawdzają się jako izolacja obudowy wkładu kominkowego, czopucha i tylnej ściany.
Można także stosować je w kominkach z grawitacyjnym obiegiem powietrza oraz w tych, w których obieg powietrza jest wymuszony. Co istotne, płyty utrzymują temperaturę stałą, która wynosi 600 stopni Celsjusza. Z kolei folia aluminiowa do łączenia płyt jest odporna na temperaturę 500 stopni Celsjusza.
Montaż płyt kominkowych
Zanim przystąpimy do montażu płyt kominkowych z wełny mineralnej, musimy dokładnie rozplanować ich ułożenie. Wtedy łatwiej możemy dociąć materiał i nie spowodujemy nadmiernych odpadów. Płyty zaczynamy układać na tylnej ścianie kominka. Jest to niezbędny zabieg, gdyż dzięki izolacji w tym miejscu, więcej gorącego powietrza będzie zatrzymane wewnątrz komory kominka, a powietrze skuteczniej ogrzeje pomieszczenie.
Izolację montujemy w ten sposób, że układamy ją folią aluminiową do środka kominka, wykorzystując przy tym kołki ze stali nierdzewnej bądź wysokotemperaturową zaprawę klejącą. Ważne, że płyty muszą być idealnie spasowane oraz szczelnie ze sobą połączone podczas, gdy kominek jest używany. Zanieszczyszczenia nie przedostaną się na zewnątrz i wewnątrz urządzenia grzewczego.
Połączenia płyt izolacyjnych
Do połączeń płyt izolacyjnych wykorzystujemy aluminiową, wysokotemperaturową taśmę samoprzylepną. Ważne jest to, by izolacja nie stykała się z wkładem kominkowym czy paleniskiem. Musi znajdować się minimum 4 centymetry od tych elementów. Zaizolowaniu poddajemy wszystkie elementy kamienne i drewniane, które stosuje się do wykonania obudowy kominka. Po zainstalowaniu dolnej części kominków, montujemy stelaż z profili stalowych, do którego mocujemy obudowę z płyt gipsowo-kartonowych oraz samą izolację.
Z montażem kierujemy się ku górze. Najpierw dbamy o wydzielenie komory dekompresyjnej pod stropem, gdyż zmniejsza to oddziaływanie gorącego powietrza na sufit. Jeśli przykręcimy już obudowę kominkową do rusztu, możemy zamontować kratki wentylacyjne. W obudowie wkładu musimy zamontować kratkę nawiewną i wywiewną. Kolejne dwie kratki umieszczamy w komorze dekompresyjnej, co zapewni nam chłodzenie stropu. Ostatnim krokiem są czynności wykończeniowe.
Płyty krzemianowo-wapniowe
Płyty krzemianowo-wapniowe to produkty, które stanowią tzw. dwa w jednym. Wszystko ze względu na to, że wykorzystując te wyroby do budowy kominka, zyskujemy izolacje termiczne oraz konstrukcje obudowy. Płyty mają spore grono zainteresowanych. Zwolennicy twierdzą, że są łatwe w montażu i pozwalają zaoszczędzić sporo czasu i pieniędzy.
Materiał izolacyjny jest produkowany na bazie krzemu i wapnia. Co istotne, jest on odporny mechanicznie oraz posiada wysoką stabilność termiczną. Płyty te nie pylą, są sztywne i gładkie.
Zalety płyt krzemianowo-wapniowych
Oprócz wyżej wymienionych korzyści, można także dodać niski ciężar właściwy, długowieczność, odporność na działanie gazów redukujących. To dlatego płyty te uznaje się za produkt nieszkodliwy dla zdrowia ludzkiego, a także przyjazny dla środowiska naturalnego.
Płyty stosuje się do budowy domowych kominków i pieców, a także są wykorzystywane jako klasyczny materiał izolacyjny w przemyśle petrochemicznym i cementowym.
Montaż płyt krzemianowo-wapniowych
Jeśli chodzi o sam montaż tego rodzaju płyt, warto dodać, że stosując płytę krzemianowo-wapniową do izolacji termicznej kominka, nie możemy zapomnieć o konieczności izolowania tym materiałem tylnej ściany. Robimy to dokładnie w ten sam sposób, jak w przypadku izolacji kominkowej z wełny mineralnej. Wystarczy nam płyta o grubości 25 mm, choć w praktyce znacznie częściej stosuje się płyty o grubości 30 mm.
Łączymy je w sposób mechaniczny, czyli przy użyciu wkrętów, śrub, kołków lub kleju. Wykonana w ten sposób obudowa kominkowa nie wymaga stosowania elementów nośnych, warstwy pokrycia zewnętrznego. Na płyty można bezpośrednio ułożyć wszelkie materiały do wykończenia kominków.
Ciepła obudowa kominka
Powyższe materiały sprawdzą się do wykonywania zimnych obudów kominków. Dzięki nim obudowy kominkowe nie nagrzewają się oraz nie akumulują ciepła. Innym rozwiązaniem są kominki ciepłe. Powstają one przy wykorzystaniu odlewanych płyt szamotowych, czyli materiałów, które wyróżniają się dobrym przewodnictwem i akumulowaniem ciepła. Płyty nagrzewają się, a następnie wypromieniowują ciepło do pomieszczenia, w którym znajduje się kominek. Pomieszczenie nie przegrzewa się, a ciepło jest uwalniane stopniowo przez dłuższy czas. Pozwala na to zaoszczędzenie materiału opałowego oraz zmniejszenie nakładu pracy związanej z dokładaniem drewna.
Jak widać, do wyboru mamy wiele rodzajów izolacji. Warto na wstępie zastanowić się nad tym, które rozwiązanie sprawdzi się najlepiej w naszym przypadku. W zależności od warunków, niektóre rozwiązania sprawdzą się lepiej, inne zaś gorzej. Różnice dostrzega się także w montażu. Jeśli nie jesteśmy pewni, najlepiej skorzystać z porady fachowca. Zaoszczędzimy w ten sposób zarówno czas, jak i pieniądze, a stworzymy odpowiednie rozwiązanie do naszych potrzeb.
